داستایوفسکی آخر شب های روشن مینویسه :
/خدای مهربان! آیا یک لحظه شادی کامل برای یک عمر کافی نیست؟/
_ نه فئودور ... نیست.معلومه که نیست.با همه ارادتی که بهت دارم اما حرف مفتی زدی.