... 19 ...

 

فردا با دادن یک امتحان ِ سبک و ملول ِ عمومی دوره کارشناسی ام تمام می شود.می ماند یک پروژه که با داشتن استاد راهنمایی چون آقای میم که دختر دوست بودنش بر همگان عیان است غمی در تحویلش نیست.چندی پیش هم بر حسب خوش شانسی همیشگی , بی درد سر و جرواجر شدن در یک شرکت بازرگانی استخدام شدم و همه چیز من جمله یک شرکت معتبر با محیط و کارمندانی پرفشنال دست به دست هم داد منی که تا همین چند روز پیش عین فیل خودم را روی ایده ال های کارشناسی ارشد پرت کرده بودم به این نتیجه برسم که کلا قید کنکور ارشد و اینجور چیزها را بزنم و جذب بازار کار شوم.به نظرم این طرز کار واقعی تر و امیدوارکننده تر است.به خصوص وقتی به این نظریه فکر می کنم که در درآمدزایی, مدرک نقش زیادی بازی نمی کند.حداقل در رشته من که همان چیزی در ارشد حسابداری خوانده می شود که در کاردانی .البته به توصیه دکتر ع به ارشد مدیریت مالی فکر کرده بودم.اما هر چه قدر که در آمار نخبه بودم در ریاضی خری پانصد ساله بودم که هیچگاه راه طویله اش را یاد نگرفت.شغل پدر هم به عنوان پشتیبان هر زمان که از همه جا و همه کس رانده و مانده شدم و هیچ امیدی به چیزی شدنم نبود راهی هموار و آسفالته است که انتخاب آخرم خواهد بود. .الان خوشحالم و احساس سبکی و مفید بودن میکنم.مسئولیت قبول شدن در دانشگاه را از دوشم برداشته ام و باید خودم را در این سرازیری پیش رو محک بزنم که چند مرده حلاج ام.