من یک پیراهن ِ مشکی دارم یا بهتر است بگویم داشتم که به اندازه عمر خرید شش ماهه اش بیش از ده ها بار تن آدم های مختلف رفته. کوچک و بزرگ شده.بیش از من در مهمانی و تولد ها جولان داده و رقصیده.آدم های زیادی دیده.رازهای بزرگی را می داند.چاک سمت راست ــَش مسبب دست درازی های زیادی شده.جلوی دوربین های زیادی عکس انداخته.با کیف و کفش های ده سانتی رنگ و وارنگ مختلفی سِت شده.بوی عرق ِ افرادی به جز صاحب ــَش را تحمل کرده.حتی یک سفر به اصفهان و استانبول داشته.آستین هایش اشک ها و رژلب های زیادی را پاک کرده.تجربیات ــَش بیش از من شده و می داند کجا تنگ باشد و کجا شل بگیرد ... همه امروزم به گشتن ِ این پیراهن محبوب گذشت.یادم نمی آید آخرین بار چه کسی آن را از من گرفت؟الان در گنجه نمور و تاریک چه کسی خاک می خورد؟اصلا سالم هست؟اگر پیدا نشود ...حالا من دوشنبه چه بپوشم؟:/
$ تا قبل از این آواکادو شش تومن بود.دیروز موقع برداشتنش پسره از ته مغازه داد زد خانم اونا دوازده تومن شده هااااا ... دو برابر!!هنوز که نتایج نشست معلوم نشده!عوضی های پست فطرت!من از غذای دانشگاهم میزدم اونارو می خریدم :/