من از تضادها واقعن خسته ام مری. از اینکه مردم از تضاد اندیشه هاشون گله می کنن. و همینطور از تضاد هایی که توی دنیا موندگاره. روز و شب.. اندوه و خنده.. سکوت و فریاد!
نباید خودمون رو متعلق به یه قسمت از دنیا و به گروهی از مردمان بدونیم و به این ور دریا یا اون ور دریا راضی بشیم یه جورایی؟!
پاسخ:
به نظرت دنیایی که همه چیزش یه رنگ و یجور باشه قشنگه؟آدمایی تک بعدی که همه چیز رو از یه دریچه نگاه میکنن؟ خودت رو محدود نکن. تا ته قصه رو دربیار.اونموقع از روی انتخاب نه اجبار خودتو تعریف کن که میخوای اینوری باشی یا اونوری.پاشم وایسا خیلی بدبختانه است اگر حد وسط رو انتخاب کنی.
ارسال اثر انگشت
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.