... 325 ...

عطا میگه یکی از دلایلی که جذب سینمای روان پریش و برآشوبنده میشی روح مریض خودته.انکار نمیکنم.خیلی وقته فهمیدم ذهن مریض و کطافتی دارم و بجای اینکه به فکر درمان یا بهبود باشم این دیگ گه رو بیشتر هم میزنم.به جای این که چاله هارو پر کنم عمیق ترشون می کنم.انصافا بی التذاذ هم نیس.مثل بازی بچه ها توو گل و شل کوچه میمونه. چیزی که این روح مریض رو پروار تر از قبل میکنه فیلم دیدنه.کتاب خوندنه. انتخاب نویسنده و کارگردان های دیوونه و سادیسمیه.درست جایی از کتاب که نویسنده تعفن های درونی شو بالا میاره من اونجاهارو مثل بستنی قیفی  لیس میزنم.اون صحنه ای که کارگردان سر بازیگر فریاد میزنه  چوب توو ماتحتش فرو میکنه و موجب  جنون و هراسش میشه لحظه ارگاسم و پوزخندهای منه.
آدمای از درون پاشیده شده و هیستریکی مثل بانیسزوسکی از قضا آدم های آروم و خونسردی هستن.آدمهایی که آرامش توو وجودشون موج میزنه.به قول دنیس هاپر توو Apocalypse Now که در مورد براندو میگفت:سرهنگ ذهنش آرومه اما روحش عصبانیه.و عجیب که این شخصیت ها چه قدر برای من دلنشین اند چون واقعی اند. همه ی ما به دنبال سرکوب عقده های خویشیم که از جامعه تحمیل شده بادرجات متفاوت.عده ای در مقابلش مقاومت میکنیم و عده ای برای دست آویزی به خواسته هامون به استقبالش میریم..

An American Crime is based on the true story of the torture and murder of  Sylvia likens